بهداشت پرندگان خانگی: راهنمای کامل برای نگهداری سالم و پیشگیری از بیماری‌ها
پرندگان موجوداتی حساس و ظریف هستند و برای حفظ سلامت آن‌ها، رعایت اصول بهداشتی ضروری‌ست. نگهداری از پرنده در محیطی تمیز، تهویه‌شده و ایمن، مهم‌ترین گام برای جلوگیری از بیماری‌ها و افزایش طول عمر آن‌هاست.
تمیزی قفس؛ مهم‌ترین اصل بهداشت پرنده
قفس محل زندگی روزمره پرنده است، بنابراین باید همیشه تمیز و خشک باشد.
فضولات، باقی‌مانده غذا و پرهای ریخته‌شده باید روزانه جمع‌آوری شوند.
کف قفس باید هفتگی با آب گرم و شوینده‌های غیرسمی (و بدون بوهای تند) شسته شود.
اسباب‌بازی‌ها، نشیمن‌گاه‌ها و ظروف غذا و آب هم باید به‌طور مرتب شسته و ضدعفونی شوند.
آب و غذای سالم
آب آشامیدنی باید روزانه تعویض شود. آب کهنه می‌تواند محل تجمع باکتری‌ها باشد. ظروف غذا نیز باید هر روز تمیز شوند و غذاهای مانده یا کپک‌زده سریعاً دور ریخته شوند.
تهویه مناسب؛ بدون باد مستقیم
پرندگان نسبت به آلودگی هوا، گرد و غبار و رطوبت حساس‌اند. محیط نگهداری پرنده باید دارای تهویه طبیعی و بدون جریان مستقیم باد باشد. قرار دادن قفس در نزدیکی پنجره یا کولر ممکن است باعث بیماری‌های تنفسی شود.
نور و خواب کافی
پرندگان نیاز به ۱۲ ساعت خواب بدون نور و صدا دارند. بهتر است شب‌ها قفس را با پارچه‌ای نازک بپوشانید تا استراحت کافی داشته باشند. خواب ناکافی باعث استرس، ریزش پر و ضعف سیستم ایمنی می‌شود.
نظافت پر و پوست
پرندگان به‌طور طبیعی پرهای خود را تمیز می‌کنند، اما برای کمک به بهداشت آن‌ها می‌توان هفته‌ای یک یا دو بار اسپری آب پاش یا ظرف مخصوص حمام در اختیارشان گذاشت. آب باید تمیز و ولرم باشد.
بررسی وضعیت پرها و چشم‌ها
پرهای براق، منظم و چشم‌های براق و تمیز نشانه سلامت پرنده است.
ریزش غیرعادی پر، زخم، خارش، یا تغییر رنگ چشم و ترشح از بینی می‌تواند نشانه بیماری باشد و نیاز به مراجعه به دامپزشک دارد.
بهداشت ناخن و منقار
در پرندگانی که تحرک کمی دارند، ممکن است ناخن‌ها یا نوک منقار بیش‌ازحد رشد کنند. سنگ مخصوص سایش نوک و نشیمن‌گاه‌های زبر می‌توانند از رشد بیش‌ازحد جلوگیری کنند. در موارد شدید، باید به دامپزشک مراجعه شود.
پیشگیری از بیماری‌ها
واکسیناسیون برخی پرندگان (مثل مرغ عشق و قناری) در صورت توصیه دامپزشک انجام می‌شود.
جدا کردن پرنده جدید از سایرین برای چند هفته، بهترین راه پیشگیری از انتقال بیماری است.
هرگونه تغییر در رفتار پرنده مثل بی‌حالی، کاهش اشتها یا صدای غیرمعمول باید جدی گرفته شود.
